Ο Όμερο Αντονούτι (Omero Antonutti) ήταν ιταλός ηθοποιός. Υπήρξε ο «Πατέρας-Αφέντης» των αδελφών Ταβιάνι και ο «Μεγαλέξαντρος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Ο Όμερο Αντονούτι γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1935 στο Μπαζιλιάνο της νοτιοανατολικής Ιταλίας. Πρωτοεμφανίσθηκε στο θέατρο και το 1966 έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο δίπλα στον Βιτόριο Γκάσμαν και την Τζίνα Λολομπρίτζιτα στην κωμωδία «Le piacevoli notti» («Ευχάριστες Νύχτες»).

Τα επόμενα χρόνια έπαιξε και πρωταγωνίστησε σε ταινίες γνωστών δημιουργών του παγκόσμιου κινηματογράφου, όπως των αδελφών Ταβιάνι, Θόδωρου Αγγελόπουλου, Ερμάνο Όλμι, Κάρλος Σάουρα, Τζιάνι Αμέλιο, Σπάικ Λι, Ρομπέρτο Ροσελίνι, Μάρκο Μπελόκιο και Λουίτζι Κομεντσίνι.

Έγινε ευρύτερα γνωστός στους φίλους του κινηματογράφου από το ρόλο ενός αυταρχικού πατέρα στην ταινία των αδελφών Ταβιάνι «Πατέρας-Αφέντης», που τιμήθηκε με το «Χρυσό Φοίνικα» του Φεστιβάλ των Καννών το 1977. Μαζί τους θα συνεργαστεί και στις ταινίες «Η Νύχτα του Σαν Λορέντζο» (1982), «Χάος» (1984) και «Καλημέρα Βαβυλωνία» (1987).

Το 1980 πρωταγωνίστησε στο ρόλο του «Μεγαλέξαντρου» στην ομώνυμη ταινία εποχής του Θόδωρου Αγγελόπουλου, που έχει ως αφετηρία της τη Σφαγή στο Δήλεσι.

Λίγους μήνες πριν από το θάνατό του έπαιξε στην ταινία του Τζιάνι Αμέλιο «Hammamet», ένα βιογραφικό δράμα για τα τελευταία χρόνια της ζωής του σοσιαλιστή ηγέτη Μπετίνο Κράξι, ενός αμφιλεγόμενου προσώπου της ιταλικής πολιτικής.

Εκτός από το θέατρο και τον κινηματογράφο διέπρεψε με τη χαρακτηριστική του φωνή στο ντουμπλάρισμα μεγάλων χολιγουντιανών ταινιών και θα κερδίσει δύο βραβεία στο σχετικό φεστιβάλ που γίνεται κάθε χρόνο στην Ιταλία.

Ο Όμερο Αντονούτι πέθανε στις 5 Νοεμβρίου 2019 στο Ούντινε της Ιταλίας, σε ηλικία 84 ετών.

Ο Ομέρο Αντονούτι για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο

«Οφείλω στον Θόδωρο Αγγελόπουλο την κινηματογραφική μου καριέρα» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ το 2012.

«Πριν με καλέσει ο Αγγελόπουλος είχα δουλέψει με τους αδελφούς Ταβιάνι, αλλά επί δύο χρόνια δεν με είχε καλέσει κανένας άλλος δημιουργός, διότι πίστευαν ότι ήμουν, σχεδόν αποκλειστικά, ένας ηθοποιός του θεάτρου. Μετά το δοκιμαστικό, πριν λάβει την τελική απόφαση, πέρασε αρκετός καιρός, αλλά όταν με κάλεσε για να ξεκινήσουμε, άρχισε μια συνεργασία μοναδική».

Ο Αντονούτι, συνομήλικος του μεγάλου έλληνα δημιουργού, θυμόταν τα γυρίσματα του «Μεγαλέξαντρου» στην ελληνική ενδοχώρα, το χιόνι στο Δοτσικό, κοντά στα Γρεβενά, όπου γυρίστηκε μέρος της ταινίας: «Στην αρχή, νόμιζα ότι θα έβλεπα την προβεβλημένη, την τουριστική Ελλάδα, που γνωρίζουμε όλοι. Ανακάλυψα, όμως, μια άλλη χώρα, εντελώς άγνωστη. Με τον Θόδωρο, ζούσες διαρκώς μια συνεχή έκπληξη».