«Ο τρόπος που ο κόσμος αντιμετωπίζει τις μαύρες γυναίκες είναι αηδιαστικός», τόνισε η Lizzo.

Η Lizzo δεν δίστασε να απαντήσει στην κριτική που δέχτηκε για το νέο τραγούδι της «Still Bad».

Μέσα από μία σειρά αναρτήσεων στο X (πρώην Twitter), η 36χρονη τραγουδίστρια όχι μόνο υπερασπίστηκε τη νέα μουσική της, αλλά προχώρησε σε μία δυναμική καταγγελία για τον τρόπο με τον οποίο οι μαύρες γυναίκες τυγχάνουν ιστορικά κακομεταχείρισης και υποτίμησης.

«Νομίζω ότι το να βλέπουν και να ακούν μία μαύρη γυναίκα να κάνει αληθινή μουσική με ριζοσπαστική χαρά ενοχλεί τους δυστυχισμένους ανθρώπους… αλλά εγώ ακολουθώ τα βήματα της Janet [Jackson], των Funkadelic, των Earth Wind and Fire… κανείς δεν το κάνει όπως εγώ για Εμάς. Και το υποστηρίζω αυτό», έγραψε η Lizzo, αφού εξήγησε ότι το τραγούδι της «Still Bad» είναι περισσότερο μία «έκκληση για δράση ενάντια στην αρνητικότητα» που έχει βιώσει.

Συνεχίζοντας, η Lizzo χρησιμοποίησε παραδείγματα εμβληματικών τραγουδιών για να υπογραμμίσει την αδικαιολόγητη κριτική που δέχεται η χαρούμενη και θετική μουσική.

«Φανταστείτε να ακούτε το “say it loud I’m black and I’m proud” και να λέτε ότι είναι υπερβολικά αισιόδοξο. Φανταστείτε να ακούτε το “hey yah” και να λέτε ότι είναι υπερβολικά pop», συνέχισε, αναφερόμενη σε κλασικά τραγούδια που γιορτάζουν τη μαύρη ταυτότητα και την pop μουσική.

«Τι λέει ο André [3000]; Δεν θέλετε να ακούσετε, απλά θέλετε να μισήσετε» πρόσθεσε, εκφράζοντας την απογοήτευσή της για την αδικαιολόγητη αρνητικότητα.

Επιπλέον, η Lizzo προχώρησε σε συγκρίσεις μεταξύ της κριτικής που δέχεται η ίδια και η μουσική με τις εμπειρίες εμβληματικών μαύρων καλλιτεχνών όπως ο James Brown, η Janet Jackson, η Tina Turner, και η Whitney Houston.

Ειδικότερα, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η Whitney Houston και η Aretha Franklin δέχθηκαν «αντιδράσεις» επειδή θεωρήθηκαν υπερβολικά pop.

«Εκείνες συνέχισαν… και εγώ θα συνεχίσω», τόνισε, δηλώνοντας την αποφασιστικότητά της να μην υποκύψει στην κριτική. «Είμαι εδώ έξω και διεκδικώ το rock n roll για ΕΜΑΣ», πρόσθεσε.

Η Lizzo δεν περιορίστηκε στην υπεράσπιση της μουσικής της, αλλά έστρεψε την προσοχή στο ευρύτερο ζήτημα της συστηματικής κακομεταχείρισης των μαύρων γυναικών.

«Ο τρόπος με τον οποίο αυτός ο κόσμος φέρεται στις μαύρες γυναίκες είναι αηδιαστικός… Έβαλαν στη μαύρη λίστα την Janet και τώρα 20 χρόνια αργότερα αποκαλείτε τη μουσική της “χαριτωμένα μαύρα κοριτσίστικα bops” και της δίνετε λουλούδια…», σχολίασε.

«Κατακρεούργησαν τη Whitney για την ερωτική ζωή της και την αποκαλούσαν ναρκομανή για να γελάνε, αλλά τώρα θέλετε να την τιμήσετε», συνέχισε με έντονο ύφος.

«Γελάσατε με την κακοποίηση της Tina (Turner) και δεν την αφήσατε ποτέ να ξεχάσει… Το λιγότερο προστατευμένο άτομο στην Αμερική…», πρόσθεσε, αναδεικνύοντας την ευαλωτότητα των μαύρων γυναικών στην κοινωνία και την υποκρισία της δημόσιας κριτικής και μεταγενέστερης αναγνώρισης.

Στο τέλος των αναρτήσεών της, η Lizzo έστειλε ένα μήνυμα ενθάρρυνσης, προτρέποντας τους ακολούθους να μην αφήσουν το διαδίκτυο να τους καταστρέψει και να «απελευθερωθούν από τις απόψεις ανθρώπων που δεν έχουν σημασία.»

«Αυτό που μου συνέβη υποτίθεται ότι θα με κατέστρεφε, αλλά με έχει μόνο απελευθερώσει!», υποστήριξε.

«Τώρα ξέρω ότι τίποτα από αυτά δεν είναι αληθινό. Το μόνο αληθινό είναι η αγάπη που μοιράζομαι με την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τη φύση, τους θαυμαστές μου, στην πραγματική ζωή», συνέχισε, τονίζοντας τη σημασία των πραγματικών σχέσεων και της αυτογνωσίας.

Το «Still Bad» ανοίγει τον δρόμο για το επερχόμενο νέο άλμπουμ της Lizzo με τίτλο «Love In Real Life», που αναμένεται να κυκλοφορήσει αργότερα φέτος.

Κατά τη διάρκεια συναυλίας της στο Λος Άντζελες την προηγούμενη εβδομάδα, όπου επέστρεψε επίσης στη σκηνή για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια, η τραγουδίστρια εξομολογήθηκε ότι πέρασε «βαριά κατάθλιψη» μετά τις κατηγορίες εναντίον της για σεξουαλική παρενόχληση και δημιουργία τοξικού εργασιακού περιβάλλοντος.

«Ήμουν τόσο πληγωμένη από τον κόσμο, και τόσο βαθιά πληγωμένη που δεν ήθελα πια να ζήσω, και φοβόμουν τόσο πολύ τους ανθρώπους που δεν ήθελα να με βλέπουν», είπε στο κοινό ατά τη διάρκεια της συναυλίας.

Αυτή η προσωπική εξομολόγηση και η δυναμική απάντηση της Lizzo στην κριτική, υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα της εμπειρίας μιας μαύρης γυναίκας στη δημόσια σφαίρα, ειδικά στη μουσική βιομηχανία.

Η Lizzo δεν περιορίζεται στην υπεράσπιση της δική της καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά χρησιμοποιεί την πλατφόρμα της για να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την ιστορική και συνεχιζόμενη ανισότητα και κακομεταχείριση που υφίστανται οι μαύρες γυναίκες.

Μέσα από την αντίδρασή της, η Lizzo μας καλεί να αναλογιστούμε τις προκαταλήψεις μας και να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου η χαρά, η αυθεντικότητα και η διαφορετικότητα γίνονται αποδεκτές και γιορτάζονται, ειδικά για τις μαύρες γυναίκες που ιστορικά έχουν στερηθεί αυτά τα δικαιώματα.