Πενήντα χρόνια από το «Sabotage» – Οι Black Sabbath θυμούνται το άλμπουμ που δημιουργήθηκε μέσα στην καταιγίδα

Πενήντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του αξεπέραστου έκτου άλμπουμ των Black Sabbath, «Sabotage» (1975), τα ιδρυτικά μέλη του θρυλικού συγκροτήματος — ο κιθαρίστας Tony Iommi, ο μπασίστας Geezer Butler και ο ντράμερ Bill Ward — γυρίζουν πίσω τον χρόνο και αποκαλύπτουν τις δυσκολίες, τις συγκρούσεις και την καλλιτεχνική αναγέννηση που σημάδεψαν εκείνη την περίοδο.

Το περιοδικό Rock Candy φιλοξενεί ένα εκτενές αφιέρωμα στην επέτειο του «Sabotage», ενός άλμπουμ που γεννήθηκε μέσα σε νομικές διαμάχες, αλλά κατάφερε να ξεπεράσει κάθε προσδοκία και να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία της rock μουσικής.

Το 1975, οι Black Sabbath βρίσκονταν σε μία από τις πιο ταραχώδεις φάσεις της καριέρας τους.

Ενώ προσπαθούσαν να συνθέσουν νέο υλικό και να εξελίξουν τον ήχο τους, ταυτόχρονα αντιμετώπιζαν μία εξαντλητική δικαστική διαμάχη με τον πρώην μάνατζέρ τους. Η πίεση ήταν αφόρητη, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.

Ο Geezer Butler περιέγραψε με ειλικρίνεια την απογοήτευση και την οργή που ένιωθαν εκείνη την εποχή.

«Ήμασταν προφανώς εξαιρετικά εκνευρισμένοι γιατί δεν είχαμε σχεδόν τίποτα να δείξουμε για πέντε χρόνια συνεχούς περιοδείας, σύνθεσης και ηχογραφήσεων», είπε.

«Ήταν δύσκολο να μοιράζεις τον χρόνο σου ανάμεσα στη δημιουργία μουσικής και στις ώρες που περνούσαμε σε γραφεία δικηγόρων και σε δικαστήρια. Αλλά με την πλάτη στον τοίχο, νομίζω ότι μερικά από τα τραγούδια του “Sabotage” ήταν τα πιο οργισμένα που είχαμε γράψει ποτέ», συνέχισε.

Ο Tony Iommi, από την πλευρά του, θυμήθηκε πόσο δύσκολο ήταν να συνδυάσουν τη δημιουργική διαδικασία με τις νομικές υποχρεώσεις.

«Δεν ήταν εύκολο, γιατί όπως αποδείχθηκε, η δικαστική υπόθεση συνέβη ακριβώς στη μέση της ηχογράφησης του “Sabotage”. Τη μία στιγμή ανησυχούσες για το αν ένα riff ήταν σωστό για ένα τραγούδι, και την επόμενη καθόσουν στο δικαστήριο», ανέφερε.

Παρά τις εξωτερικές πιέσεις και την ψυχολογική φθορά, οι Black Sabbath δεν εγκατέλειψαν ποτέ την καλλιτεχνική αναζήτηση. Αντιθέτως, βρήκαν τη δύναμη να πειραματιστούν και να διευρύνουν τα μουσικά όριά τους.

Ο Geezer Butler εξήγησε: «Ήμασταν σε μία πειραματική φάση εκείνη την εποχή. Είχαμε εισάγει διαφορετικά όργανα στο [προηγούμενο] άλμπουμ “Sabbath Bloody Sabbath”, και για άλλη μία φορά ψάχναμε για νέες κατευθύνσεις.»

«Τα συνθεσάιζερ ήταν σχετικά καινούργια τότε, οπότε δοκιμάσαμε να τα εντάξουμε σε κάποια τραγούδια. Ήταν διασκεδαστικό να παίζουμε μαζί τους», είπε.

Το αποτέλεσμα αυτής της δημιουργικής έντασης ήταν ένα άλμπουμ που θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα πιο δυναμικά και καινοτόμα της δεκαετίας του ’70.

Με τραγούδια όπως το «Hole In The Sky» και το «Symptom Of The Universe», οι Black Sabbath απέδειξαν ότι μπορούσαν να μετατρέψουν την οργή και την απογοήτευση σε καθαρή μουσική ενέργεια.

Ο Geezer Butler δήλωσε με ενθουσιασμό: «Το “Hole In The Sky” και το “Symptom Of The Universe” είναι δύο από τα αγαπημένα μου τραγούδια των Black Sabbath όλων των εποχών. Ακόμα μου αρέσει να τα παίζω, και πραγματικά ζωντανεύουν όταν τα ερμηνεύουμε ζωντανά».

Ο Bill Ward, με τη σειρά του, εξέφρασε την ικανοποίησή του για την καλλιτεχνική πρόοδο που σημείωσε το συγκρότημα εκείνη την περίοδο.

«Ήμουν πραγματικά, πραγματικά ευχαριστημένος με τα τραγούδια. Νομίζω ότι επεκτεινόμασταν, επιτρέπαμε στους εαυτούς μας να επεκταθούμε. Είχαμε διανύσει πολύ δρόμο από το τραγούδι “Black Sabbath”, όσο σπουδαίο κι αν είναι αυτό το κομμάτι. Πίστευα ότι ο πλούτος αυτού που κάναμε στο “Sabotage” ήταν λαμπρός», σημείωσε.

Το «Sabotage» δεν ήταν απλώς ένα ακόμα άλμπουμ για τους Black Sabbath. Ήταν μία δήλωση επιβίωσης, μία κραυγή αντίστασης απέναντι σε ένα σύστημα που τους είχε προδώσει, αλλά και μία απόδειξη ότι η δημιουργικότητα μπορεί να ανθίσει ακόμα και στις πιο σκοτεινές συνθήκες.

Πενήντα χρόνια μετά, το «Sabotage» παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα και επιδραστικά άλμπουμ των Sabbath και αποτελεί πραγματικό θησαυρό για τους λάτρεις της rock μουσικής.

Η ιστορία του «Sabotage» περιλαμβάνεται στο τεύχος 49 του Rock Candy, μαζί με εκτενή αφιερώματα και συνεντεύξεις με καλλιτέχνες όπως οι Billy Squier, Angel, Machine Head, Don Airey, L.A. Guns, Jethro Tull και άλλους.