Ο Αναστάσιος Ράμμος τραγουδάει για την Ελλάδα που πονάει και ελπίζει.

Σε μία εποχή που η πραγματικότητα μοιάζει να κλυδωνίζεται ανάμεσα στην ομορφιά και τον πόνο, ο Αναστάσιος Ράμμος έρχεται να βάλει φωνή και εικόνα σε αυτό το διττό συναίσθημα που κουβαλάμε όλοι για την Ελλάδα.

Με το νέο τραγούδι του «Ελλάδα Μου», ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης δεν μένει απλώς στην επιφάνεια.

Βουτά βαθιά στα σωθικά της πατρίδας, εκεί όπου η περηφάνια συναντά την απογοήτευση, η αγάπη την πικρία, και η ελπίδα την οργή. Και το κάνει με έναν τρόπο που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο: μέσα από ένα συγκλονιστικό video clip που λειτουργεί σαν καθρέφτης της σημερινής μας ζωής.

Γεγονότα και εικόνες που μας έχουν συγκλονίσει όλους, όπως η τραγωδία στα Τέμπη, η φονική φωτιά στο Μάτι, οι γυναικοκτονίες και ο πόλεμος στη Γάζα, γίνονται αφορμή για μία μεγάλη διαδήλωση ανθρώπων που αντιδρούν, ξεσπούν, ονειρεύονται και αγωνίζονται, σε ένα video clip που στέλνει παράλληλα ένα δυνατό μήνυμα ελπίδας.

«Μια στο καρφί και μία στο πέταλο, είναι η αγάπη σου Ελλάδα μου, σκουριά στο μέταλλο», τραγουδά ο Αναστάσιος Ράμμος, και οι στίχοι του πέφτουν σαν σφυριές πάνω μας.

Δεν είναι απλώς λέξεις – είναι μία διαπίστωση, μία εξομολόγηση, ένας καημός που κουβαλάμε όλοι όσοι ζούμε σ’ αυτόν τον τόπο.

Η Ελλάδα, μία γωνιά της Ευρώπης που κουβαλά αιώνες ιστορίας, είναι ταυτόχρονα ένας τόπος που μας υψώνει και μας πληγώνει. Είναι το μέταλλο που λάμπει κάτω από τον ήλιο, αλλά και η σκουριά που το τρώει σιωπηλά, όταν η αδιαφορία, η αδικία και η τραγωδία χτυπούν την πόρτα μας.

Ο Αναστάσιος Ράμμος αναφέρει για το νέο τραγούδι του: «Η σκουριά για να υπάρξει χρειάζεται το μέταλλο. Έτσι και η Ελλάδα μας, ένας τόπος ευλογημένος που άλλοτε γεμίζει τα σωθικά μας περηφάνεια και άλλοτε μας πληγώνει».

Και πράγματι, πώς να μην το νιώσουμε αυτό, όταν τα τελευταία χρόνια η χώρα μας έχει γίνει σκηνικό για γεγονότα που μας έχουν συνταράξει;

Η τραγωδία στα Τέμπη, με δεκάδες νέους ανθρώπους να χάνονται άδικα· η φονική φωτιά στο Μάτι, που άφησε πίσω της στάχτες και ερωτηματικά· οι γυναικοκτονίες που μας υπενθυμίζουν ότι η βία παραμένει πληγή ανοιχτή· ακόμα και ο πόλεμος στη Γάζα, που αν και μακρινός, μας αγγίζει ως ανθρώπους και ως πολίτες του κόσμου.

Όλα αυτά, ο Αναστάσιος Ράμμος τα πιάνει και τα υφαίνει στο τραγούδι του, δίνοντάς τους φωνή.

«Η Τέχνη οφείλει να αφουγκράζεται την πραγματικότητα και να την συναισθάνεται», σημειώνει ο ίδιος.

«Κάπως έτσι δημιουργήθηκε κι αυτό το τραγούδι, το οποίο οπτικοποιήσαμε με τη διάθεση να υπογραμμίσουμε τα κακώς κείμενα του σήμερα και παράλληλα να αναδείξουμε την ελπίδα που ξεφυτρώνει σαν λουλούδι ακόμα και στις πιο ζοφερές εποχές», εξηγεί.

Τη μουσική του «Ελλάδα Μου» έγραψαν ο Αναστάσιος Ράμμος και οι Arcade και τους στίχους οι Αναστάσιος Ράμμος, Κατερίνα Ζαρίφη και Arcade.

Στο music video που συνοδεύει του «Ελλάδα Μου», σε σκηνοθεσία του Κώστα Καρύδα, βλέπουμε ανθρώπους να περπατούν στους δρόμους, να φωνάζουν, να κλαίνε, να ονειρεύονται.

Είναι οι δικοί μας δρόμοι, οι δικές μας φωνές – ένας λαός που αντιδρά στα «κακώς κείμενα», που δεν μένει σιωπηλός μπροστά στην αδικία, που ακόμα ελπίζει, ακόμα αγωνίζεται.

Οι εικόνες είναι σκληρές, μα αληθινές. Φωτιές, συντρίμμια, δάκρυα, αλλά και χέρια που υψώνονται, βλέμματα που λάμπουν. Είναι σαν να βλέπεις την Ελλάδα ολόκληρη να παρελαύνει μπροστά σου: τα τραύματά της, οι αντοχές της, η οργή και η τρυφερότητά της

Κοινωνικά ευαισθητοποιημένος και ενεργός πολίτης, ο Αναστάσιος Ράμμος δεν κλείνεται στον δικό του κόσμο, δεν τραγουδά για να χαϊδέψει αυτιά. Αντίθετα, με το «Ελλάδα Μου» ανοίγει διάλογο, προβληματίζει, εμπνέει.

Και η ελπίδα για την οποία τραγουδά στο τέλος δεν είναι αφελής, ούτε επιφανειακή. Είναι η ελπίδα που γεννιέται μέσα από τον αγώνα, που φυτρώνει εκεί που κανείς δεν το περιμένει – σαν αγριολούλουδο που σπάει το τσιμέντο.

Το «Ελλάδα Μου» μας καλεί να κοιτάξουμε την πατρίδα μας κατάματα, να δούμε τη σκουριά αλλά και το μέταλλο, να θυμώσουμε για όσα μας πληγώνουν, να παλέψουμε για όσα αξίζουν.

Μας καλεί να μην ξεχάσουμε, να μην σωπάσουμε, να μην πάψουμε να ονειρευόμαστε. Και πάνω απ’ όλα, μας υπενθυμίζει ότι η ελπίδα δεν είναι δώρο που περιμένουμε να μας δοθεί – είναι σπόρος που φυτεύουμε οι ίδιοι, ακόμα και στα πιο σκοτεινά εδάφη.

Το «Ελλάδα Μου» είναι ένα τραγούδι για την πατρίδα μας – όχι όπως θα θέλαμε να είναι, αλλά όπως είναι.

Ένα τραγούδι που μας δείχνει ότι η ομορφιά της Ελλάδας δεν κρύβεται μόνο στα τοπία της, αλλά και στην ψυχή των ανθρώπων της, που ακόμα τραγουδούν, ακόμα αγωνίζονται, ακόμα ελπίζουν.