Η ωμή φιλοσοφία του Gene Simmons για το χρήμα, τη δύναμη και την επιβίωση.

Ο Gene Simmons των KISS δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για το χρήμα και την επιτυχία.

Αυτό είναι κάτι που ο ίδιος δηλώνει χωρίς περιστροφές και με τον γνωστό του κυνισμό, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα μία βαθιά φιλοσοφία ζωής που έχει διαμορφωθεί από τις δυσκολίες και τις εμπειρίες του.

Ο Gene Simmons, μοναχοπαίδι, ανέπτυξε από νωρίς μία σκληρή στάση απέναντι στη ζωή, αντιλαμβανόμενος πως η επιβίωση συχνά συνδέεται με την αναζήτηση δύναμης και χρήματος.

Απέρριψε τις ρομαντικές ιδέες περί ζωής, εστιάζοντας στην προσπάθεια να αποκτήσει δύναμη και πλούτο, όχι από ματαιοδοξία, αλλά ως μέσο για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του και να αποκτήσει την ελευθερία να κάνει πράγματα που πραγματικά απολαμβάνει

«Αν πρόκειται να είσαι δυστυχισμένος, είναι καλύτερα να είσαι ένας πλούσιος, δυστυχισμένος μαλάκας», δηλώνει με απόλυτη ειλικρίνεια σε μία νέα συνέντευξή του στο UCR Podcast.

Αυτή η δήλωση, όσο ωμή κι αν ακούγεται, συνοψίζει τη στάση ζωής του Gene Simmons, ο οποίος δεν βλέπει τον πλούτο απλώς ως μέσο απόλαυσης, αλλά ως εργαλείο επιβίωσης, ελευθερίας και δύναμης.

Η απόφαση του να συνεχίσει να δίνει σόλο συναυλίες, ακόμα και μετά το επίσημο «αντίο» των KISS από τις περιοδείες, δεν είναι τυχαία.

Ο 75χρονος μουσικός θυμάται πολύ καλά τις ταπεινές ρίζες του και δεν τις ξεχνά ποτέ.

«Είναι αστείο, είμαι μοναχοπαίδι και μεγάλωσα με τις δυσκολίες της ζωής, χωρίς να τρέφω ρομαντικές αυταπάτες για το τι σημαίνουν όλα αυτά», εξομολογείται.

«Ανέπτυξα ένα πιο σκληρό περίβλημα και συνειδητοποίησα ότι για μένα, όλα είχαν να κάνουν με την αναζήτηση της δύναμης και του χρήματος. Δεν είναι μία ρομαντική αντίληψη, αλλά δεν ήθελα να είμαι φτωχός, γιατί ξέρω πολύ καλά πώς είναι αυτό», εξηγεί.

Η μητέρα του, μία γυναίκα που επέζησε από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία, εργαζόταν έξι ημέρες την εβδομάδα σε εργοστάσιο – κολαστήριο για να τα βγάλουν πέρα.

Ο Simmons μεγάλωσε μέσα στη σκληρότητα της ζωής, και όπως λέει, «οι ρομαντικές, χίπικες αντιλήψεις για τη ζωή δεν λειτούργησαν ποτέ για εμένα».

Η επιβίωση ήταν πάντα η προτεραιότητά του, και το χρήμα ήταν το μέσο για να την εξασφαλίσει.

«Το μόνο που έκανα ήταν να προσπαθώ να βρω τρόπο να γίνω ισχυρός και να βγάλω πολλά λεφτά, για να επιβιώσω. Το μόνο που κάνει το χρήμα, στην πραγματικότητα, είναι να σου δίνει την ελευθερία να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν», σημειώνει.

«Αυτό είναι το νόημα. Και επίσης να σε κρατά ασφαλή, να πληρώνεις τα νοσοκομεία σου, να δημιουργείς δουλειές, να δίνεις σε φιλανθρωπίες, όλα αυτά. Κανένας φτωχός δεν μου έδωσε ποτέ δουλειά», συνεχίζει.

Αυτή η λογική δεν περιορίζεται μόνο στην καριέρα του με τους KISS, αλλά διαπερνά ολόκληρη τη φιλοσοφία του για τη ζωή.

«Καθ’ όλη τη διάρκεια των KISS, η φήμη ήταν ωραία, αλλά υπάρχουν πολλοί διάσημοι που είναι σχετικά φτωχοί – και αυτό δεν είναι καθόλου διασκεδαστικό. Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί βιομήχανοι που δεν τους ξέρει κανείς, αλλά είναι αηδιαστικά πλούσιοι», ανέφερε.

«Είναι καλύτερα να είσαι πλούσιος παρά φτωχός, πραγματικά είναι. Και αν είσαι δυστυχισμένος μαλάκας, είναι ακόμα καλύτερα να είσαι ένας πλούσιος, δυστυχισμένος μαλάκας. Αυτό προσπαθούσα πάντα να κάνω», πρόσθεσε.

Παρά το γεγονός ότι οι KISS έχουν αποσυρθεί από τις μεγάλες περιοδείες, ο Gene Simmons δεν μπορούσε να μείνει μακριά από τη σκηνή.

Όπως είπε πρόσφατα στο Ultimate Classic Rock, η αποχή από τις ζωντανές εμφανίσεις δεν ήταν επιλογή.

«Μπορώ να πω ότι τώρα διασκεδάζω περισσότερο από ποτέ, με τρόπους που δεν περίμενα, χωρίς 60 άτομα στο συνεργείο, χωρίς ιδιωτικό τζετ, χωρίς τρία διώροφα λεωφορεία, χωρίς 20 νταλίκες – χωρίς μία μικρή πόλη να στήνεται με περισσότερη ισχύ πυρός από κάποιες τριτοκοσμικές χώρες», σχολίασε.

«Απλώς ανεβαίνω στη σκηνή και ροκάρω. Είναι σαν το αγαπημένο σου συγκρότημα να κάνει πρόβα σε ένα γκαράζ, και ξαφνικά να ανοίγει η πόρτα και να μαζεύεται όλη η γειτονιά για πάρτι», είπε.

Αυτές οι σόλο εμφανίσεις του προσφέρουν μία μοναδική ελευθερία και αμεσότητα με το κοινό, που δεν υπήρχε στις μεγαλεπήβολα σνυαυλίες των KISS.

«Είναι πολύ ευέλικτο. Δεν υπάρχουν σχέδια. Μπορώ να φωνάξω άτομα από το κοινό. Μπορούν να τραγουδήσουν μαζί μου, αν παίζουν κάποιο όργανο, να ανέβουν στη σκηνή, αν ξέρουν κάποιο από τα κομμάτια, να μπουν στο παιχνίδι», σημείωσε.

Αυτή η αμεσότητα και η αλληλεπίδραση με το κοινό, χωρίς το «χάσμα» που συχνά υπάρχει στις μεγάλες συναυλίες, είναι κάτι που τον διασκεδάζει ιδιαίτερα.

«Μπορείς να γκουγκλάρεις “Gene Simmons Band, teenage guitar player, Parasite” και θα δεις ένα παιδί να ανεβαίνει στη σκηνή και να ροκάρει. Ήταν ένα 15χρονο παιδί στη Σκανδιναβία που φώναξε από το κοινό ότι ήθελε να παίξει ντραμς», είπε.

«Τον φέραμε πάνω στη σκηνή, χωρίς καμία πρόβα. “Τι θέλεις να παίξεις;” “Christine Sixteen”. “Ξέρεις το κομμάτι;” “Α, ναι, το ξέρω”. Και θα δεις ότι το απογειώνει», συνέχισε.

«Αυτό είναι το μισό της διασκέδασης – η ιδέα ότι δεν υπάρχει πια χάσμα ανάμεσα στην μπάντα και τους φαν. Με αυτές τις σόλο εμφανίσεις, όλα μπορούν να συμβούν», πρόσθεσε.

Ο Gene Simmons και η μπάντα του ετοιμάζονται να ξεκινήσουν τον επόμενο κύκλο συναυλιών τους στις 2 Μαΐου.

Με την αμετάβλητη στάση του απέναντι στη ζωή και το χρήμα, ο Gene Simmons είναι μία μοναδική περίπτωση στον χώρο της rock – όχι μόνο ως μουσικός, αλλά και ως άνθρωπος που δεν φοβάται να πει την αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι.

Για τον Simmons, η επιτυχία δεν είναι απλώς θέμα ταλέντου ή τύχης, αλλά αποτέλεσμα επίμονης αναζήτησης δύναμης, πλούτου και – τελικά – ελευθερίας.