Η Grimes μοιράστηκε τις σκέψεις της για την ψυχική υγεία και την αυτοδιάγνωση.

Η Grimes αποκάλυψε μέσω των κοινωνικών δικτύων ότι διαγνώστηκε με αυτισμό και Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).

Η 37χρονη τραγουδίστρια μοιράστηκε τις σκέψεις της σχετικά με τη διάγνωσή της, τις εμπειρίες της από την παιδική της ηλικία και την άποψή της για την αυξανόμενη τάση της αυτοδιάγνωσης ψυχικών διαταραχών μέσω του διαδικτύου.

Η Grimes έκανε την αποκάλυψη αυτή μέσα από μία σειρά αναρτήσεων στον λογαριασμό της στο X (πρώην Twitter), όπου σχολίασε ένα meme που υποστήριζε ότι το «υπερβολικό διάβασμα» κατά την παιδική ηλικία μπορεί να αποτελεί ένδειξη ΔΕΠΥ.

Η Καναδή τραγουδίστρια εξέφρασε την ανησυχία της για τη διάδοση πληροφοριών σχετικά με την ψυχική υγεία στα social media, τονίζοντας ότι πολλές από αυτές μπορεί να είναι επιβλαβείς.

«Πρέπει να πω ότι υπάρχει αυτή η υποκουλτούρα των λογαριασμών ψυχικής υγείας που, ειλικρινά, πιστεύω ότι είναι ακραία επικίνδυνοι», έγραψε, δηλώνοντας την ανησυχία της για την επιρροή που μπορεί να έχουν τέτοιες πληροφορίες στο κοινό.

Η Grimes αποκάλυψε ότι η διάγνωσή της με αυτισμό και ΔΕΠΥ έγινε μέσα στο 2024 και ότι, μέσα από αυτή τη διαδικασία, συνειδητοποίησε πως πιθανότατα είναι και δυσλεκτική.

«Διαγνώστηκα με ΔΕΠΥ/αυτισμό φέτος και συνειδητοποίησα ότι μάλλον είμαι δυσλεκτική, γι’ αυτό δεν μπορώ να γράψω σωστά χωρίς ορθογραφικό έλεγχο», ανέφερε.

Επίσης, η τραγουδίστρια υποστήριξε ότι αν είχε διαγνωστεί από μικρή ηλικία, η ζωή της θα είχε εξελιχθεί πολύ διαφορετικά.

«Νιώθω ότι, αν το γνωρίζαμε αυτό όταν ήμουν παιδί, θα είχα δουλέψει πολύ λιγότερο σκληρά, θα έπαιρνα φάρμακα και πολλές από τις περίεργες εμμονές και τα κίνητρά μου θα θεωρούνταν παθολογικά», έγραψε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η έλλειψη διάγνωσης την οδήγησε να αναπτύξει μηχανισμούς αντιμετώπισης που τελικά τη βοήθησαν να εξελιχθεί.

«Θα μπορούσα να είχα απορρίψει κάποια πράγματα που ήταν πολύ δύσκολα για εμένα, αλλά χαίρομαι που τα ξεπέρασα. Πιθανότατα θα ήμουν και υπό φαρμακευτική αγωγή», συνέχισε.

Η Grimes αναφέρθηκε επίσης σε μία εμπειρία της από το σχολείο, όπου παρατήρησε ότι τόσο η ίδια όσο και άλλοι μαθητές άρχιζαν να εμφανίζουν συμπτώματα ψυχικών διαταραχών όταν διδάσκονταν σχετικά με αυτές.

«Όχι μόνο οι ψυχικές ασθένειες μπορεί να είναι μεταδοτικές (στο σχολείο, όταν μαθαίναμε για διάφορες ψυχικές ασθένειες, εγώ και πολλοί άλλοι μαθητές παρατηρούσαμε ότι αρχίζαμε να εμφανίζουμε συμπτώματα αυτών των διαταραχών κατά τη διάρκεια των μαθημάτων – τα οποία εξαφανίζονταν μόλις τελείωναν τα μαθήματα)», έγραψε, υπονοώντας ότι η έκθεση σε πληροφορίες για ψυχικές διαταραχές μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη που έχει κάποιος για την υγεία του.

Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα σημεία των δηλώσεών της ήταν η άποψή της για την αυτοδιάγνωση, η οποία, σύμφωνα με την ίδια, έχει γίνει υπερβολικά διαδεδομένη.

«Οι άνθρωποι κάνουν διάγνωση μόνοι τους. Και επίσης, νιώθω ότι ένα τεράστιο ποσοστό της ΔΕΠΥ είναι εθισμός στις οθόνες και ντοπαμινεργική εξουθένωση», είπε, υποστηρίζοντας ότι η υπερβολική χρήση της τεχνολογίας μπορεί να συμβάλλει στην εμφάνιση συμπτωμάτων που μοιάζουν με ΔΕΠΥ.

Η Grimes αναφέρθηκε επίσης στη σημασία του διαβάσματος στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ, τονίζοντας ότι η δική της κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη όταν δεν διάβαζε συστηματικά.

«Τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ μου ήταν απείρως χειρότερα όταν δεν ήμουν μανιώδης αναγνώστρια», έγραψε, τονίζοντας ότι το διάβασμα μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη διαχείριση της διαταραχής.

Η τραγουδίστρια δήλωσε επίσης την έντονη διαφωνία της με το meme που υπονοούσε ότι το υπερβολικό διάβασμα είναι ένδειξη ΔΕΠΥ, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αποθαρρύνει τα παιδιά από το να αναπτύξουν μία τόσο σημαντική συνήθεια.

«Ένας λογαριασμός για τη ΔΕΠΥ προσπαθεί να αντιμετωπίσει ως παθολογικό ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να κάνει ένα παιδί για να βοηθήσει τη ΔΕΠΥ του (και επίσης να γίνει αυτοδίδακτο και γνώστης κ.λπ.) – είναι τόσο σκοτεινό…», σχολίασε.

«Δεν μπορώ καν να αρχίσω να το εξηγώ», συμπλήρωσε, εκφράζοντας την απογοήτευσή της για την κατεύθυνση που έχει πάρει η συζήτηση γύρω από τη ΔΕΠΥ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τέλος, η Grimes εξέφρασε την ανησυχία της για την επιρροή που έχουν οι διαδικτυακές κοινότητες ψυχικής υγείας, υποστηρίζοντας ότι πολλές από αυτές μπορεί να είναι επιβλαβείς.

«Νομίζω ότι η φύση αυτής της μη ενημερωμένης υποκουλτούρας ψυχικής υγείας στα social media είναι πραγματικά ένα μεγάλο ζήτημα», σημείωσε.

«Κάποιες είναι εξαιρετικές, φυσικά, αλλά πολλές από αυτές φαίνεται να είναι ξεκάθαρα αντικοινωνικές και να στοχεύουν στο να κάνουν τους ανθρώπους χειρότερους», συνέχεια, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η υπερβολική ενασχόληση με τέτοιες κοινότητες μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες.

Οι δηλώσεις της Grimes προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις, με κάποιους να συμφωνούν με τις απόψεις της και άλλους να την επικρίνουν για την αμφιλεγόμενη στάση της απέναντι στη διάγνωση και τη θεραπεία των ψυχικών διαταραχών.

Ωστόσο, η ίδια φαίνεται να επιμένει στη θέση της ότι η συζήτηση γύρω από την ψυχική υγεία πρέπει να γίνεται με προσοχή και υπευθυνότητα, ώστε να αποφεύγονται οι υπεραπλουστεύσεις και οι παρανοήσεις.

ΔΕΠΥ: Συμπτώματα και θεραπεία

Η ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας) είναι μία νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στη διατήρηση της προσοχής, στην οργάνωση δραστηριοτήτων, και/ή από υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα που δεν ταιριάζουν με την ηλικία του ατόμου.

Εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία, αλλά μπορεί να συνεχιστεί και στην εφηβεία ή την ενήλικη ζωή.

Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Έλλειψη προσοχής: Δυσκολία στη συγκέντρωση, συχνά λάθη από απροσεξία, ξεχνάει πράγματα ή χάνει αντικείμενα.
• Υπερκινητικότητα: Αίσθηση ανησυχίας, δυσκολία στο να μείνει ήσυχο το άτομο, υπερβολική ομιλία ή κίνηση.
• Παρορμητικότητα: Διακοπή άλλων, δυσκολία στην αναμονή της σειράς του, λήψη αποφάσεων χωρίς σκέψη.

Η διάγνωση γίνεται από ειδικούς (π.χ. ψυχίατροι, ψυχολόγοι) και η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ψυχολογική υποστήριξη, φαρμακευτική αγωγή ή συνδυασμό αυτών, ανάλογα με τις ανάγκες του ατόμου.