Ο Γιώργος Νταλάρας σε έναν ποιητικό στοχασμό πάνω στην Ελλάδα που επιμένει, που αντιστέκεται, που συνεχίζει να υπάρχει μέσα από τις δυσκολίες.

Ο ήχος της Ελλάδας είναι γεμάτος μνήμες και εικόνες. Είναι οι δρόμοι που περπατήσαμε, οι άνθρωποι που μας σημάδεψαν, οι στιγμές που χαράχτηκαν στην ψυχή μας. Και κάπου εκεί, ανάμεσα στα παλιά σπίτια και τις σκαλωσιές, ζουν κάτι Ελλάδες που δεν χάθηκαν ποτέ. Ο Γιώργος Νταλάρας, με τη φωνή του που έχει γίνει κομμάτι της ίδιας της ιστορίας, επιστρέφει με ένα νέο άλμπουμ που φέρει τον συμβολικό τίτλο «Κάτι Ελλάδες».

Ο προάγγελος αυτού του άλμπουμ είναι το ομώνυμο τραγούδι «Κάτι Ελλάδες», μία βαθιά κοινωνική και ιστορική αναφορά στην Ελλάδα του σήμερα.

Το τραγούδι, με τη μουσική του Νίκου Μερτζάνου και τους στίχους του Νίκου Μωραΐτη, έρχεται να αναδείξει τις αθέατες πτυχές της ελληνικής πραγματικότητας.

Το «Κάτι Ελλάδες» είναι μία υπενθύμιση, ένας ψίθυρος από το χθες που γίνεται κραυγή για το σήμερα. Ένα μουσικό σχόλιο πάνω στην κοινωνία, την ιστορία και την ψυχή της Ελλάδας.

Η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού ανήκει στη Δάφνη Λέμπερου, μία φωνή που κουβαλάει τη στόφα της λαϊκής παράδοσης, μία ερμηνεύτρια που γνωρίζει καλά πώς να αποδίδει το βάρος των στίχων.

Το 2014, όταν το «Κάτι Ελλάδες» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, έμοιαζε με ένα τραγούδι που είχε βγει από τα βάθη της συλλογικής μνήμης μας. Και τώρα, μία δεκαετία αργότερα, επιστρέφει με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα, πιο ώριμο, πιο δυνατό, πιο επίκαιρο από ποτέ.

Το «Κάτι Ελλάδες» είναι από εκείνα τα τραγούδια που δεν ακούς απλώς, αλλά τα ζεις.

Ο Νίκος Μωραΐτης, γνωστός για την ικανότητά του να σκάβει βαθιά μέσα στις λέξεις και να ανασύρει συναισθήματα που κοιμούνται, καταφέρνει να αποτυπώσει στους στίχους του μία Ελλάδα που δεν βρίσκεται στις τουριστικές καρτ-ποστάλ, αλλά στις σκιές των πολυκατοικιών, στα γιαπιά και στα εργοστάσια, στις φωνές που κάποτε σίγησαν αλλά ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν.

Ο Γιώργος Νταλάρας, με την ερμηνεία του, προσθέτει σε αυτό το τραγούδι το στοιχείο που του έλειπε για να γίνει διαχρονικό.

Η φωνή του, γεμάτη ιστορίες και εμπειρίες, μεταμορφώνει τους στίχους σε εικόνες που ξεπηδούν ζωντανές μπροστά σου.

Όταν τον ακούς να τραγουδάει «Κάτω απ’ τις παράγκες, κάτω απ’ τα γιαπιά, ζούνε κάτι Ελλάδες σαν θηρία», νιώθεις ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα τραγούδι, αλλά για μία αλήθεια που πάντα γνωρίζαμε, αλλά δεν είχαμε τις λέξεις να εκφράσουμε.

Το «Κάτι Ελλάδες» είναι ένα τραγούδι που μιλάει για όλους εκείνους που έμειναν αθέατοι, για τις ζωές που κύλησαν σιωπηλά, για τις γενιές που δούλεψαν, που αγωνίστηκαν, που περίμεναν τη στιγμή τους να μιλήσουν.

Και όπως λέει ο στίχος, «θα μιλήσουνε, θα μιλήσουνε κάποτε οι ζωές».

Η Ελλάδα που περιγράφεται σε αυτό το τραγούδι δεν είναι μόνο γεωγραφία. Είναι οι άνθρωποι που την κουβαλούν μέσα τους. Είναι εκείνοι που σηκώνουν το βάρος του παρελθόντος, που παλεύουν με το παρόν, που αναζητούν το μέλλον.

Είναι μία χώρα που δεν καθορίζεται από σύνορα, αλλά από μνήμες, από συναισθήματα, από στιγμές που γράφουν ιστορία όχι με επίσημα έγγραφα, αλλά με τα ίδια τους τα χέρια.

Το νέο άλμπουμ «Κάτι Ελλάδες» του Γιώργου Νταλάρα, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 26 Μαρτίου, υπόσχεται να είναι ένα ταξίδι στις αθέατες γωνιές της ψυχής μας, ένα κάλεσμα να θυμηθούμε, να νιώσουμε, να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας μέσα στις νότες και τις λέξεις.

Το «Κάτι Ελλάδες» είναι μία υπενθύμιση ότι η ιστορία γράφεται πάντα από εκείνους που έζησαν, που αγάπησαν, που πάλεψαν. Και όταν κάποτε ξεσπάσουν, «δεν θα είναι αργά».