Η τραγική ειρωνεία – Όταν η grunge έγινε αυτό που πολεμούσε ο Kurt Cobain των Nirvana

Η grunge ήταν ένα σημαντικό μουσικό κίνημα για την αμερικανική rock σκηνή στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Η hair metal και η εμπορική rock κυριαρχούσαν στα ραδιόφωνα για αρκετό καιρό, και το επαναστατικό πνεύμα του πραγματικού rock and roll ατονούσε ολοένα και περισσότερο.

Έτσι, όταν συγκροτήματα όπως οι Mudhoney και οι Nirvana άρχισαν να υιοθετούν την DIY φιλοσοφία και το punk πνεύμα αυτού του νεοσύστατου κινήματος, έδωσαν μία αίσθηση ελπίδας σε πολλούς νέους που λάτρευαν τη rock.

Ωστόσο, το μήνυμά του άρχισε να χάνει την ουσία του όταν το κίνημα αυτό, που γεννήθηκε στο underground, έγινε mainstream.

Έχοντας μεγαλώσει στην Ουάσινγκτον, ο frontman των Nirvana, Kurt Cobain, βρισκόταν στην ιδανική θέση για να παρακολουθήσει την άνοδο της grunge μουσικής και κουλτούρας, τόσο σε μουσικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα, εμπνεύστηκε από συγκροτήματα όπως οι Mudhoney ή οι Melvins και από το δικό του αίσθημα απομόνωσης που ένιωθε και μετέφερε όλες αυτές τις επιρροές στο δικό του συγκρότημα, τους Nirvana.

Πολύ γρήγορα, το συγκρότημα του Kurt Cobain έγινε ένα από τα καλύτερα προϊόντα της grunge σκηνής της Ουάσινγκτον, κερδίζοντας ευρεία αναγνώριση και δημοτικότητα σε εθνικό επίπεδο, ενώ πολλά άλλα συγκροτήματα παρέμεναν τοπικοί ήρωες.

Τα παιδικά χρόνια του Kurt Cobain έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην καλλιέργεια του θυμού και της απομόνωσης που χαρακτηρίζουν τους στίχους.

Κατά τη διάρκεια των σχολικών χρόνων του, ο Cobain ήταν, όπως ίδιος είχε παραδεχτεί, περιθωριοποιημένος.

«Ήμουν τόσο αντικοινωνικός που ήμουν σχεδόν τρελός. Ένιωθα τόσο διαφορετικός και τόσο τρελός που οι άνθρωποι απλώς με άφηναν μόνο μου», είπε κάποτε στο Guitar World.

Αυτή η εφηβική αποξένωση τον έκανε φυσικό ακόλουθο της grunge σκηνής, ενός κινήματος που δημιουργήθηκε από και για εκείνους που ένιωθαν απομονωμένοι από την κυρίαρχη κοινωνία.

Αναπόφευκτα, όμως, η ίδια η grunge σκηνή σύντομα έγινε απομονωτική και κλειστή όσο μεγάλωνε.

Καθώς η σκηνή του Σιάτλ κέρδιζε όλο και μεγαλύτερη προσοχή, κάποιοι άρχισαν να εκμεταλλεύονται το κίνημα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το αρχικό μήνυμά του ή τις προθέσεις του.

Ο ασφαλής χώρος του Kurt Cobain μέσα στην grunge σύντομα έγινε εξίσου απομονωτικός με το σχολείο. Έτσι, ως απάντηση σε αυτή την αλλοίωση της grunge, έγραψε έναν από τους πιο χαρακτηριστικούς ύμνους των Nirvana, το «School».

Συγκρίνοντας τις αντιπαλότητες και τις κλίκες της grunge σκηνής με την κοινωνική ιεραρχία του σχολείου, ο Cobain κατήγγειλε την υποκρισία και την οικειοποίηση του κινήματος.

«Είσαι ξανά στο λύκειο», τραγουδά, απευθυνόμενος απευθείας στις διάφορες ομάδες που δημιούργησαν μία τόσο τοξική ατμόσφαιρα σε μία σκηνή που κάποτε ήταν φιλόξενη για όλους.

Το «School» συμπεριλήφθηκε στο πρώτο άλμπουμ των Nirvana, το «Bleach» που κυκλοφόρησε το 1989, και είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια της πρώιμης δισκογραφίας τους.

Κατά ειρωνικό τρόπο, όμως, η επιτυχία του τραγουδιού σύντομα έφερε στο συγκρότημα πολλή ανεπιθύμητη προσοχή.

Στόχος του Cobain ήταν να μιλήσει μέσα από τους στίχους του σε νέους που ένιωθαν απομονωμένοι και περιθωριοποιημένοι, όπως ένιωθε και ο ίδιος πριν δημιουργήσει τους Nirvana.

Οι στίχοι του Kurt Cobain είχαν σκοπό να απευθυνθούν σε απομονωμένους και περιθωριοποιημένους νέους, όπως ήταν ο ίδιος πριν σχηματίσει τους Nirvana.

Όμως, η επιτυχία του «Bleach» έφερε στις συναυλίες του συγκροτήματος ανθρώπους που αγνοούσαν το βαθύτερο μήνυμά τους.

Μέχρι το τέλος της ευρωπαϊκής περιοδείας των Nirvana το 1989, ο Bruce Pavitt της Sub Pop παρατήρησε ότι ο Kurt Cobain «κοίταζε το κοινό, και το μόνο που έβλεπε ήταν οι άνθρωποι που τον χτυπούσαν στο σχολείο».

Σε εκείνη την περιοδεία, το «School» ήταν συχνά το τραγούδι με το οποίο το συγκρότημα ξεκινούσε τις συναυλίες του.

Φυσικά, αυτό το πρόβλημα επιδεινώθηκε όταν οι Nirvana υπέγραψαν συμβόλαιο με την DGC Records για να κυκλοφορήσουν το «Nevermind».

Αυτό το άλμπουμ γνώρισε πρωτοφανή εμπορική επιτυχία σε όλο τον κόσμο, πrockαλώντας περισσότερα αισθήματα απογοήτευσης στον Cobain και το συγκρότημα.

Η grunge δεν ήταν πια ένας χώρος για τους απροσάρμοστους και απόκληρους της κοινωνίας να εκφραστούν. Ήταν ένας χώρος για τους «νταήδες» να εκφράσουν την αρρενωπότητά τους.

Ο Kurt Cobain δεν μπορούσε να ταυτιστεί με τους ανθρώπους που πήγαιναν στις συναυλίες των Nirvana, και αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο προσπαθούσε όλο και περισσότερο να αποστασιοποιηθεί ο ίδιος και το συγκρότημα από την ετικέτα της grunge.

Η ύπαρξη τραγουδιών όπως το «School», ωστόσο, δείχνει ότι ο Kurt Cobain έκανε αυτές τις σκέψεις για την grunge πολύ πριν οι Nirvana φτάσουν στο απόγειο της δημοτικότητάς τους.