Ένα ταξίδι στην έννοια «τίποτα» με τους DARKSIDE.

Το νέο άλμπουμ των DARKSIDE με τίτλο «Nothing» θα κυκλοφορήσει στις 28 Φεβρουαρίου από τη Matador Records. Πρόκειται για την τρίτη δισκογραφική δουλειά τους και περιέχει εννέα τραγούδια.

Παράλληλα, με την ανακοίνωση του άλμπουμ, κυκλοφόρησαν και το music video για το νέο τραγούδι «S.N.C».

Τον Μάρτιο, το τρίο – ο Nicolás Jaar, ο Dave Harrington και το νέο μέλος Tlacael Esparza – ξεκινά την πρώτη περιοδεία του στη Βόρεια Αμερική μετά από έντεκα χρόνια, η οποία περιλαμβάνει σταθμούς σε Μπρούκλιν, Σιάτλ και Τορόντο, καθώς και συμμετοχές σε φεστιβάλ όπως το Coachella και το Big Ears.

Στα δύο πρώτα άλμπουμ τους, ο Nicolás Jaar κα οι Dave Harrington μπήκαν στο στούντιο με αποσπασματικές ιδέες και μελωδικές γραμμές, δημιουργώντας τα πολυαγαπημένα «Psychic» (2013) και «Spiral» (2021).

Ωστόσο, το «Nothing» προέκυψε από μία αναζήτηση φόρμας, μέσα από αυθόρμητους αυτοσχεδιασμούς, ακουστικές μελωδίες και ψηφιακές μετατοπίσεις.

Σε μία βασική αλλαγή σε σχέση με τα πρώτα δώδεκα χρόνια του συγκροτήματος, ο Jaar και ο Harrington ενέταξαν ως πλήρες μέλος των DARKSIDE τον παλιό τους φίλο και συνεργάτη, τον ντράμερ και σχεδιαστή μουσικών οργάνων Tlacael Esparza.

Το αποτέλεσμα είναι εθιστικό και αινιγματικό. Το άλμπουμ ξεφεύγει από τις συμβατικές νόρμες με ελισσόμενες κιθάρες, έναν εξωγήινο στατικό θόρυβο και έναν βαθύ ρυθμό. Στοιχειωμένοι ρυθμοί, παραμορφωμένα φωνητικά και μία απόκοσμη ομορφιά.

Για να κατανοήσουμε την εξέλιξη αυτή, πρέπει να διηγηθούμε ξανά την πορεία τους.

Ο Nicolás Jaar και ο Dave Harrington γνωρίστηκαν αρχικά στο σχολείο στο Providence του Rhode Island, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας.

Κατά τη διάρκεια της περιοδείας για την προώθηση του πρώτου άλμπουμ του Jaar, μία τυχαία ηχογράφηση σε δωμάτιο ξενοδοχείου στο Βερολίνο είχε αναπάντεχο αποτέλεσμα: τα ηχεία έσπασαν, το δωμάτιο γέμισε καπνό και το τραγούδι που γεννήθηκε εκείνη την ημέρα έγινε το πρώτο single τους, το «A1».

Λίγο αφότου έσπασε ένας καθρέφτης διπλής όψης ύψους δύο μέτρων, που τους συνόδευε στην περιοδεία τους το 2014, οι DARKSIDE ανακοίνωσαν μία διακοπή που θα κρατούσε έξι χρόνια.

Στο διάστημα που μεσολάβησε, ο Nicolás Jaar κυκλοφόρησε μία σειρά από καταξιωμένα σόλο άλμπουμ, τόσο με το δικό του όνομα όσο και με το dance-oriented ψευδώνυμό του, Against All Logic.

Ο Χιλιανός καλλιτέχνης άφησε τη Νέα Υόρκη, η οποία είχε γίνει η βάση του, για έναν πιο νομαδικό τρόπο ζωής στο εξωτερικό. Έγραψε μουσική για κινηματογραφικά soundtracks, συνεργάστηκε με την FKA Twigs στην παραγωγή και παρέδωσε σεμινάρια ηχητικής επεξεργασίας και ακρόασης στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική.

Ο Dave Harrington, επηρεασμένος από τις ρίζες του στην avant-jazz σκηνή της Νέας Υόρκης, ακολούθησε μία αντίστοιχα ιδιότυπη πορεία.

Ως ένας ενστικτώδης κιθαρίστας, με στιλ που συνδυάζει τον John McLaughlin και τον Jerry Garcia, μετακόμισε στη Δυτική Ακτή και έγινε άμεσα βασικός παράγοντας της underground σκηνής του Λος Άντζελες.

Ο Dave Harrington αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο παραγωγικούς και φαντασμαγορικούς πειραματιστές της γενιάς του. Απέκτησε το δικό του συγκρότημα, συμμετέχει σε διάφορα άλλα σχήματα και συνίδρυσε το νέο «τελευταίο μεγάλο αμερικανικό rock συγκρότημα», τους Taper’s Choice, ένα jam συγκρότημα που σχηματίστηκε με μέλη των Real Estate και Vampire Weekend.

Η ιστορία συνεχίζεται στο Λος Άντζελες. Το φθινόπωρο του 2022, οι DARKSIDE προγραμμάτισαν μία σειρά από συναυλίες για να επανασυστηθούν ως live σχήμα για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια.

Για την προετοιμασία της επιστροφής τους, οι DARKSIDE νοίκιασαν έναν χώρο στο βορειοανατολικό Λος Άντζελες. Ο Tlacael Esparza εντάχθηκε ως μόνιμο μέλος, αλλάζοντας θεμελιωδώς τον ήχο και το πνεύμα του συγκροτήματος.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2022, το τρίο ξεκίνησε από την αρχή. Στο «The Spiral House», αποκρυπτογράφησαν τη νέα ταυτότητά τους και το λεξιλόγιό τους.

Ένας κεντρικός πυλώνας αυτής της διαδικασίας ήταν το «Nothing Jam», το οποίο γεννήθηκε από τις αυθόρμητες ηχογραφήσεις τους. Αυτή η ιδέα ξεκίνησε από την αναζήτηση της ενσυνειδητότητας, αλλά και από τις πρωινές στιγμές του Dave Harrington με τη νεογέννητη κόρη του, όπου έβρισκε βαθιά ομορφιά απλώς καθισμένος μαζί της στο πάτωμα, χωρίς να κάνουν τίποτα.

Για τον Nicolás Jaar, η έννοια του «τίποτα» απέκτησε ευρύτερες εφαρμογές στη ζωή.

Το «τίποτα» είναι η αντανακλαστική απάντηση όταν ρωτούν τι δεν πάει καλά, όταν τα προβλήματα είναι τόσο πολλά που δεν μπορείς να αρχίσεις να τα εκφράζεις.

Στο πλαίσιο αυτό, το «τίποτα» μπορεί να σημαίνει το ακριβώς αντίθετό του. Ή μπορεί να είναι μία καταδικαστική απεικόνιση της αδράνειας στον κόσμο: της αποτυχίας να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή, της πολιτικής υποκρισίας, και των επαναλαμβανόμενων κύκλων βίας κατά των λαών της Παλαιστίνης, του Σουδάν και άλλων περιοχών.

Το «τίποτα» – «nothing» – έγινε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην επόμενη ευρωπαϊκή περιοδεία των DARKSIDE την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2023.

Η αίσθηση της απουσίας στο «Nothing Jam» μπορούσε παραδόξως να γίνει ένα δημιουργικό πεδίο. Οι ηχογραφήσεις για το άλμπουμ ξεκίνησαν σε μία ελεύθερη μέρα κατά την περιοδεία τους, όταν το συγκρότημα εγκαταστάθηκε σε ένα στούντιο στη νότια Γαλλία. Γρήγορα βρήκαν μία παιχνιδιάρικη, χαλαρή ροή με ηχογραφήσεις στη Γαλλία, το Λος Άντζελες και έναν ακόμη γύρο στο Παρίσι.

Το «Nothing» είναι ένα άλμπουμ που αποκαλύπτει νέες πτυχές με κάθε ακρόαση, μία ηλεκτροακουστική συμφωνία από μικρές κινήσεις και λεπτές χειρονομίες.

Το άλμπουμ ξεκινά με το «Slau», έναν ατμοσφαιρικό καμβά γεμάτο μπάσα σε στιλ dub, σε αντίθεση με τα έντονα electro-clash φωνητικά. Τα συνθεσάιζερ πάλλονται σαν μία απαλή καρδιά που χτυπάει, ενώ η φωνή του Nicolás Jaar μετατρέπεται σε μία υψηλής συχνότητας δέσμη ακτινοβολίας.

Σε λιγότερο από επτά λεπτά, ένα τραγούδι όπως το «Are You Tired (Keep On Singing)» διασχίζει δεκαετίες. Ο άνεμος ψιθυρίζει, η κιθάρα του Dave Harrington χαράζει μινιμαλιστικές διαδρομές πάνω από το φαλτσέτο του Nicolás Jaar, τώρα γεμάτο ηχώ και reverb.

Έπειτα, το τραγούδι θυμίζει τους Byrds σε μία πιο funky εκδοχή της εποχής του «Sweetheart of the Rodeo». Ακολουθεί μία απαλή αποδόμηση, όπου ευκίνητες κιθάρες σχίζουν ένα δυσοίωνο, δρυϊδικό πέπλο. Στη θεωρία, τίποτα από όλα αυτά δεν θα έπρεπε να βγάζει νόημα, όμως, παραδόξως, είναι όλα απόλυτα αρμονικά.

Το φινάλε, το λουσμένο στον ήλιο και κοσμικά ομιχλώδες «Sin El Sol No Hay Nada», μας γυρίζει πίσω στο αρχέγονο πνεύμα της δημιουργίας.

Στη γένεση της ίδιας της ζωής. Και στη μουσική, υπάρχει η αδιάκοπη αίσθηση του ενθουσιασμού και της ειλικρίνειας – όπου δεν υπάρχουν απαντήσεις, παρά μόνο μία γενναιοδωρία ψυχής και η επιθυμία να αποδράσουμε από τον κλειστό βρόχο της πραγματικότητας. Είναι πραγματικά κάτι μοναδικό.