Ο Βαγγέλης Γερμανός επιστρέφει με εννέα θαλασσινές ιστορίες.
Ο Βαγγέλης Γερμανός ανοίγει «Το Ημερολόγιο Των Κυμάτων» και επιστρέφει στη δισκογραφία μετά από χρόνια με αποκλειστικά νέο υλικό.
Τους στίχους στα επτά από τα εννέα τραγούδια του νέου άλμπουμ «Το Ημερολόγιο Των Κυμάτων» έγραψε ο Δημήτρης Καλοκύρης και ο Βαγγέλης Γερμανός τους μελοποίησε προσθέτοντας και δύο δικά του τραγούδια.
Ο Μανώλης Φάμελλος επιμελήθηκε την παραγωγή που ολοκληρώθηκε μέσα στο μακρύ καλοκαίρι της περασμένης χρονιάς και υπέγραψε και την ενορχήστρωση μαζί με το Στέφανο Δανιηλίδη.
Αυτές είναι λίγο πολύ οι επιβεβαιωμένες πληροφορίες που θα μπορούσαν να συνοψίσουν τη μικρή ιστορία αυτής της παράξενης θαλασσογραφίας.
Μιας ιστορίας που μοιάζει εξωτερικά με τόσες άλλες. Όμως αν και απολύτως ακριβείς, δεν θα μας αποκάλυπταν τίποτα για την αινιγματική της καταγωγή και την περιπετειώδη της διαδρομή, για το πώς διέτρεξε τα κύματα και τη φαντασία των ανθρώπων για να φτάσει ως εδώ.
Θα έπρεπε καλύτερα να αφηγηθεί κάνεις ένα μικρό παραμύθι στη θέση της, προκειμένου να πει όλη την αλήθεια.
Ας ξεκινήσουμε από το αξιοπερίεργο γεγονός πως ο ίδιος ο ποιητής της, δεν υπάρχει και ούτε υπήρξε ποτέ εντός των ορίων της πεζής μας πραγματικότητας, όπως εξομολογείται ο Δημήτρης Καλοκύρης.
Τα στιχουργήματα αυτά, γράφτηκαν από ένα προσωπείο ονόματι Ι. Ζεμενός, ένα παραγκωνισμένο, υποτίθεται, ποιητή, ο οποίος παρωδούσε ή συνδιαλεγόταν με σύγχρονους ομοτέχνους του, όπως ο
Ελύτης, ο Καββαδίας, ο Ουράνης κια άλλοι.
Τα πρωτότυπα χειρόγραφα χάθηκαν, ευτυχώς όμως ένα κοχύλι τα ψιθύρισε στον (υπαρκτό) Βαγγέλη Γερμανό που εδώ και χρόνια από τη δική του ακτή αφουγκραζόταν και αυτός τη θάλασσα και έσμιγε σε καθημερινή βάση μαζί της, νιώθοντας να τον αγκαλιάζει σαν ερωμένη.
Είχε μάθει πια να μετράει το χρόνο ανάλογα με το ύψος των κυμάτων, να συνομιλεί μαζί τους καταγράφοντας συστηματικά στο ημερολόγιο του τις ιστορίες που του αφηγούνταν και να τις ζωγραφίζει έπειτα με τις μουσικές του.
Έτσι γεννήθηκαν αυτά τα τραγούδια… Και όπως γίνεται συχνά, όταν πήραν σώμα και μορφή ο Βαγγέλης Γερμανός επέστρεψε στη θάλασσα και εκείνα μετά από λίγο ξανά στη σιωπή.
Και εκεί θα παρέμεναν ίσως για πάντα, σφραγισμένα σε ένα μπουκάλι ή κλειδωμένα σε ένα συρτάρι αν δεν τα ανακάλυπτε τυχαία μετά από καιρό, ο Μανώλης Φάμελλος, ο οποίος αρέσκεται στο να σκαλίζει το παρελθόν και τους σκοτεινούς βυθούς.
Μην χάνοντας καιρό τα άρπαξε και με τη βοήθεια του πολυμήχανου συνεργάτη του, βάλθηκε κρυφά να τα αναστήσει σε ένα σκοτεινό εργαστήριο φορώντας τώρα το προσωπείο του ίδιου του Βαγγέλη Γερμανού.
Και έτσι έγιναν ξανά από σιωπές, όνειρα καλοκαιρινά και από σκαριά καράβια και έφτασε τώρα επιτέλους ο καιρός να ταξιδέψουν ελεύθερα στα κύματα.
Αγαπητοί ακροατές αυτή ήταν η αρχή μόνο μιας πέρα για πέρα αληθινής ιστορίας που όπως σας είπαμε ήδη, δεν χωρούσε παρά μονάχα σε ένα παραμύθι. Την υπόλοιπη την αφηγούνται τα τραγούδια…
Πηγή: postmelody.gr